Για ένα πράγμα είναι σίγουρος:

Η μοναξιά δεν του ταιριάζει.

Και φροντίζει να το αποδεικνύει κάθε μέρα του εργένικου βίου του. Η μέρα για το πνεύμα, η νύχτα για το σώμα. Στις γυναίκες αρέσουν οι διανοούμενοι, οπότε εκείνος πηγαίνει οπλισμένος με ποίηση, φιλοσοφία και πυθαγόρεια αρμονία στη διαμάχη με το ωραίο φύλο.

Ώσπου γνωρίζει τη γυναίκα.

Mια γυναίκα που δεν πιστεύει στη μονογαμία. Eρωτική μέχρι πτώσεως, ευφυής μέχρι εκεί που κανένας άντρας δεν μπορεί να αντέξει. Μόλις τη βλέπει, νομίζει ότι βρήκε την αδερφή ψυχή.

Δεν ήξερε... δεν ρώταγε!

Στην πραγματικότητα, είχε μόλις κλείσει ραντεβού με την κόλαση.