Είδωλο, μούσα ή μύθος;

Για τον αναγνώστη που αγνοεί τον θρύλο της, η πρώτη επαφή με την Κέιτ Μος είναι ποσοτική. Όποιο κι αν είναι το αντικείμενο, η Κέιτ Μος σπάει τα ρεκόρ: επιτυχίας, σκανδάλων, μακροβιότητας, φήμης, χρημάτων, διάσημων εραστών, κατανάλωσης αλκοόλ... Είτε πρόκειται για την προσωπικότητά της, για τις δουλειές της ή για το ταλέντο της, είναι πάντα "υπερβολικά": υπερβολικά "κουλ", υπερβολικά αδύνατη, υπερβολικά πλούσια, υπερβολικά σκανδαλώδης...

Με το ισχνό κι ευκίνητο σώμα της Κέιτ Μος εμφανίζεται στο γύρισμα του 21ου αι. μια μορφή ιδανική, ικανή να προσαρμόζεται σε όλες τις περιστάσεις, αναπλάθοντας αδιάκοπα τον εαυτό της.

Τι μας λέει το "μοσιανό" ιδεώδες; Ότι δεν υπάρχει άλλη σχέση με τον εαυτό μας πέρα από αυτή την εργασία αξιοποίησης. Ότι δεν έχουμε πια να επιλέξουμε παρά ανάμεσα σε μια ανταλλάξιμη κι επομένως στιλιζαρισμένη ζωή, και μια ζωή χωρίς στιλιζάρισμα, η οποία όμως δεν αξίζει τίποτα...

Σε αυτό το δίλημμα, είμαστε όλοι αγγλίδες μανεκέν...