Χωράει η μεσαία τάξη στην αριστερή ιδεολογία; Μπορεί να γίνει αυτή το νέο πολιτικό υποκείμενο; Είναι σε θέση να καθοδηγήσει τις εξελίξεις; Και με ποιο τρόπο; Ένα νέο πολιτικό δοκίμιο, σε συνέχεια της "δημαγωγίας της δημοκρατίας", όπου κεντρικό της θέμα είναι μεσαία τάξη και ο ιστορικός της ρόλος μπροστά στα νέα κοινωνικά, πολιτικά και οικονομικά δεδομένα που έφερε η πρώτη κρίση του ΚΑ΄ αιώνα. Ένα δοκίμιο που προσπαθεί να προσεγγίσει τις εξελίξεις που βιώνει η μεσαία τάξη στο πλαίσιο της οικονομικής κρίσης και της κοινωνικής και πολιτικής κατάστασης που διαμορφώθηκε στην Ελλάδα μετά το 2009 και τις δανειακές καταστάσεις που έφερε η κρίση. Η οικονομική κρίση του 2008 και η επιβολή στην ΕΕ πολιτικών λιτότητας, εσωτερικής υποτίμησης και μείωσης δημόσιων δαπανών έφεραν στην επιφάνεια το πιο αποκρουστικό πρόσωπο του νεοφιλελευθερισμού με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της κρίσης χρέους. Τι γίνεται όμως όταν η Νέα Οικονομία υπονομεύει τη μεσαία τάξη και δεν επιτρέπει πλέον παρά σε μια μικρή μειονότητα πολιτών να αναρριχηθεί στο κοινωνικό status; Ο νεοφιλελευθερισμός απειλεί την όποια δημοκρατία βιώνουμε ενισχύεται η αυταρχικότητα πολιτευμάτων που λαμβάνουν αποφάσεις μακριά από τους λαούς για την επιβίωση της δημοκρατίας και των αριθμών. Αριθμοί οι οποίοι οδηγούν σε ανθρωπιστική κρίση, αλλά επιτρέπουν την ευημερία και την ευμάρεια ανώτερων επιχειρηματικών και τραπεζικών κύκλων.