"Η μαρτυρική νήσος Κύναιδος" αποτελείται από διακόσιες σύντομες σημειώσεις στο περιθώριο του καλοκαιριού του 1999. Ο αφηγητής "με το λεπρωματώδες χαμόγελο" εργάζεται στο υπουργείο Γούστου, όπου "ο υπουργός κοιμάται ημίγυμνος στο γραφείο του, αγκαλιά μ' ένα πλαστικό μανεκέν" και γράφει επιστολές στο Σίδνεϊ, στην αγαπημένη του Καλοτίνα, "με τα μαγνητικά μάτια και τη σαλιγκαροειδή ουρά". Τον ελεύθερο χρόνο κολυμπάει στα δάκρυα του Αιγαίου και του Ιονίου, καθώς σεισμοί και βομβαρδισμοί συγκλονίζουν το βαλκανικό χώρο. Σ' αυτές τις περιπλανήσεις ανακαλύπτει τη νήσο Κύναιδο, "ένα όρος της θαλάσσης", με τις δύο υπερσεξουαλικές αδελφές Τάντρα, που θα μπορούσαν κάλλιστα να του κάνουν μαθήματα Ιστορίας. Από την αρχή, μέχρι το τέλος του βιβλίου, ο ήρωας γευματίζει με τη μαμά, με την οποία έχει προβλήματα και της τρώει σιγά σιγά τα πλευρά. Ένα κείμενο αποσπασματικό, άκρως ειρωνικό, σουρεαλιστικό και ενοχλητικό, όσο μπορούσε να ενοχλήσει κανείς το 1999 τις α-σκανδάλιστες συνειδήσεις. Ένα κείμενο που στο τέλος δεν λέει απολύτως τίποτα, αλλά μπορεί να υπαινίσσεται τα πάντα.