Ο Ιουγούρθας ήταν Αφρικανός, βασιλιάς της Νουμιδίας γύρω στα 100 π.Χ. Φιλόδοξος, δόλιος, διεφθαρμένος, αλλά και ριψοκίνδυνος πολέμαρχος, έκανε τα πάντα για να σφετεριστεί ολόκληρο το βασίλειο, το οποίο είχε από κοινού με τους δύο εξαδέλφους του.

Τα κύρια "όπλα" του Ιουγούρθα ήταν οι δολοφονίες των αντιπάλων του και η πλουσιοπάροχη δωροδοκία των Ρωμαίων "διαμεσολαβητών" για την ειρήνη και την απονομή δικαίου. Προκλητικός ο Ιουγούρθας. Δε δίστασε να διαλαλεί ότι κάποτε θα "αγοράσει" τη ίδια τη Ρώμη - με λάδωμα, βεβαίως, των στρατηγών. Η Ρώμη τον ανεχόταν όσο ο Ιουγούρθας εξυπηρετούσε τα επεκτατικά και οικονομικά της σχέδια στην Αφρική. Κι όταν ήρθε η ώρα του, έστειλε εναντίον του -μετά από πολλές αποτυχημένες εκστρατείες, λόγω της διαφθοράς των στρατηγών και των τυχαίων συμμαχιών του Ιουγούρθα- τον ύπατο Γάιο Μάριο, ο οποίος τον έσυρε πίσω απ' το άρμα του μπαίνοντας θριαμβευτής στη Ρώμη.

Αυτό που με προκάλεσε να γράψω το έργο ήταν η εκπληκτική διαχρονικότητα των καταστάσεων. Σαν να μιλάμε για σήμερα. Το έργο παραμένει άπαιχτο.

Γιώργος Σκούρτης