"Γύρισα αστραπιαία, με τα δάχτυλα μου να σφίγγονται γύρω από τη λαβή του μπαστουνιού μου. Εκεί, στη μέση της φαρδιάς, φωτισμένης από το φεγγάρι δημοσιάς, εκεί -σαν να είχε ξεπηδήσει εκείνη τη στιγμή μέσα από τη γη ή να είχε πέσει από τον ουρανό- στεκόταν μια μοναχική γυναίκα, ντυμένη από την κορυφή ως τα νύχια με λευκά ρούχα, με το πρόσωπο της να κοιτάξει ερωτηματικά το δικό μου και το χέρι της να δείχνει το σκοτεινό σύννεφο πάνω από το Λονδίνο.(...) Η αλλόκοτη γυναίκα μίλησε πρώτη. "Αυτός είναι ο δρόμος για το Λονδίνο;" είπε.
(...) Τι είδους γυναίκα ήταν, και πώς είχε τύχει να βρεθεί ολομόναχη στη δημοσιά, μια ώρα μετά τα μεσάνυχτα, μου ήταν τελείως αδύνατον να το μαντέψω..."

"Η γυναίκα με τα άσπρα" ανήκει στη συγκινησιακή λογοτεχνία, έναν ευρείας απήχησης κλάδο της βικτοριανής μυθιστοριογραφίας, ο οποίος συνδύασε τις συγκινήσεις της μεσαιωνικής λογοτεχνίας με τον ψυχολογικό ρεαλισμό της σύγχρονης θεματογραφίας. Με απαράμιλλο αφηγηματικό στυλ, ο Collins και οι μιμητές του μετέφεραν τη φρίκη του μεσαιωνικού μυθιστορήματος από τα μουχλιασμένα ιταλικά κάστρα στα σαλόνια και τις τραπεζαρίες μιας σύγχρονης μεσοαστικής δικτοριανής Αγγλίας. Περιέγραψαν μιαν Αγγλία γεμάτη από ζοφερά εγκλήματα, που καθήλωναν τους αναγνώστες των λαϊκών εφημερίδων. Όπως χαρακτηριστικά σχολίασε αργότερα ο Henry James: "Στον Collins πρέπει να πιστωθεί η εισαγωγή στη μυθιστοριογραφία των πλέον απίστευτων μυστηρίων, αυτών που καραδοκούν έξω από τις πόρτες μας".