"Νυσταγμένο και κουρασμένο, αποκαμωμένο απ' τα πολύωρα μαθήματα, τους βιαστικούς έρωτες, τα χίλια αδιέξοδα και τους θολούς του στόχους, το πλήθος μας τράβηξε κοντά του και μας κέρδισε..."

Η γενιά μου. Μια τριλογία. Στο πρώτο μέρος, στα "Κομματάκια", παρακολουθούμε στιγμιότυπα από την ζωή ενός εφήβου, τρελά σαν κινούμενα σχέδια, αληθινά όσο κι ένα ντοκιμαντέρ. Στο δεύτερο, στα "Διόδια", ζωντανεύον τα έργα και οι ημέρες μιας παρέας υποψηφίων για το πανεπιστήμιο, οι οποίοι ζουν το τέλος της εφηβείας τους. Και τέλος, "Τα τζιτζίκια", που βασίζονται σε ένα αληθινό περιστατικό, αφηγούνται την απόπειρα μιας ερασιτεχνικής ληστείας Δημοσίου Ταμείου, από μια ομάδα αγοριών και κοριτσιών.
Υπάρχουν κοινοί ήρωες στα τρία έργα και σελίδες όπου οι παρέες διασταυρώνονται, παντού και δονούνται εφηβικές ψυχές κι ανθίζουν ή ξεφτίζουνε έρωτες και φιλίες, ενώ το σκηνικό είναι συνήθως οι αθηναϊκές, δυτικές συνοικίες της δεκαετίας του ογδόντα. Εκείνο, όμως, που συνδέει ακόμα περισσότερο τα χωριστά μέρη αυτής της μυθιστορηματικής τριλογίας είναι τα συλλογικά χαρακτηριστικά μιας ολόκληρης γενιάς στο ξεκίνημά της.