Αντίθετα με άλλα πεδία της ανθρώπινης νόησης, όπως η τέχνη, η θρησκεία ή η πολιτική -τα οποία προηγήθηκαν του φιλοσοφικού στοχασμού και ενδεχομένως να ζήσουν περισσότερο από αυτόν- η νεότερη φυσική γεννήθηκε ως μέρος της φιλοσοφίας και διατήρησε μέχρι τις μέρες μας μια γνήσια φιλοσοφική μέριμνα για τη σαφήνεια και τη συνεκτικότητα των ιδεών της. Επομένως, οποιαδήποτε εισαγωγή στη φιλοσοφία της φυσικής θα πρέπει να εστιάζεται στην εννοιολογική ανάπτυξη της ίδιας της φυσικής. Ο συγγραφέας παρακολουθεί την εξέλιξη της φυσικής από τον 17ο μέχρι το τέλος του 20ού αιώνα -από τον Γαλιλαίο και τον Νεύτωνα, τον Μάξγουελ και τον Μπόλτσμαν, τον Αϊνστάιν και τους θεμελιωτές των κβαντικών θεωριών- και συζητά φιλοσοφικές απόψεις όχι μόνο φυσικών αλλά και διανοητών που πραγματεύθηκαν τις γνωσιολογικές και μεθοδολογικές διαστάσεις της φυσικής. Μολονότι αναλύονται με αυστηρότητα και σε βάθος οι φυσικές θεωρίες και οι φιλοσοφικές ερμηνείες τους, καταβάλλεται ιδιαίτερη προσπάθεια να επεξηγηθούν τεχνικοί όροι της φυσικής, των μαθηματικών και της φιλοσοφίας ώστε το βιβλίο να είναι προσιτό και σε ένα ευρύτερο κοινό.