Ο Άρις Παπακώστας, καλλιεργημένος αστός δικηγόρος της Θεσσαλονίκης, με ισορροπημένη οικογενειακή ζωή και πίστη στην ιδέα της δικαιοσύνης, έχει αναλάβει αρκετές υποθέσεις βιασμών και κακοποίησης γυναικών, τις οποίες διεκπεραιώνει με ιδιαίτερο ζήλο, αλλά και με την απαιτούμενη συναισθηματική απόσταση που του επιβάλλει η δικηγορική του ιδιότητα.
Όλα όμως στη ζωή του αλλάζουν, όταν η βία αγγίζει την οικογένειά του: όταν βιάζεται και κακοποιείται με εξαιρετικά άγριο τρόπο η αδερφή της γυναίκας του. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν ο ένας από τους βιαστές αποφυλακίζεται. Τη μεγαλύτερη ωστόσο δοκιμασία θα υποστεί όταν, λίγο αργότερα, ο αποφυλακισθείς βιαστής βρίσκεται νεκρός υπό περίεργες συνθήκες, γεγονός που του γεννά υποψίες... Η λύση του δράματος δίνεται μέσα από έναν παράδοξο μονόλογο. Θα επέλθει όμως πλήρης κάθαρση;
Το βασικό ερώτημα που διατρέχει την "Εξαίσια ηδονή του βιασμού" είναι εάν η αυτοδικία στις περιπτώσεις, κατά τις οποίες η απονομή της δικαιοσύνης δεν ικανοποιεί το περί δικαίου αίσθημα, νομιμοποιείται. Η πραγμάτευση του θέματος γίνεται με γνώση και τεκμηρίωση, από αφηγηματική δε άποψη απροκατάληπτα, ενώ το τέλος της ιστορίας παραμένει υπό μία έννοια ανοιχτό. Το μυθιστόρημα του Τόλη Νικηφόρου ξεχωρίζει για την καλοδουλεμένη πλοκή, τους πειστικούς χαρακτήρες, τις δυνατές περιγραφές και την καθηλωτική παρουσίαση των θυμάτων, τα οποία εξιστορούν σε πρώτο πρόσωπο τις δραματικές εμπειρίες τους.