[...] Ο κύκλος της αφηγήσεως, ο οποίος άρχισε με το βιβλίο "Από τον Νέστο ως τον Σαγγάριο", κλείνει ήδη με την εξιστόρηση γεγονότων ζοφερών: των μετά τον Σαγγάριο, της μικρασιατικής ήττης, των φρικτών επακολούθων της, της επαναστάσεως του 1922, των "έργων και ημερών της" και της συνθήκης της Λωζάννης, η οποία διέγραψε την νέα μοίρα του έθνους.
Η απροκάληπτη θεώρηση και η κριτική διερεύνηση των "πεπραγμένων" της μοναδικής εις θριάμβους, ολέθρους και ολεθρίους διχασμούς αυτής της περιόδου του εθνικού βίου απετέλεσε την ratio της συγγραφής του πονήματος αυτού.
Με αυτήν -προπαντός- την φιλοδοξία παραδίδεται τούτο στην κρίση και ευμένεια του αναγνώστου.