Στην Ινδία του τέλους του 16ου αιώνα φτάνει η οικογένεια ενός εξόριστου Πέρση αυλικού. Με αυτό τον ξεριζωμό ξεκινάει η οδύσσεια της "Εικοστής Συζύγου", μιας γυναίκας που έγινε θρύλος διοικώντας ουσιαστικά μια τεράστια αυτοκρατορία.
Κεντρική ηρωίδα η Μερούνισα, ένα κορίτσι που μεγαλώνει στην Αυλή του αυτοκράτορα Άκμπαρ και ονειρεύεται να γίνει πριγκίπισσα στο πλευρό του μικρού πρίγκιπα Σαλίμ.
Η συγγραφέας τοποθετεί το εξωτικό αυτό μυθιστόρημα σ' έναν ενδιαφέροντα ιστορικό καμβά, από τον οποίο δε λείπουν οι δολοπλοκίες, οι εκθρονίσεις, οι αντιζηλίες και οι ακρότητες.
Ο Πέρσης αυλικός Γιάς Μπεγκ και η οικογένειά του, κυνηγημένοι από το σάχη Ισμαήλ Β΄, καταφεύγουν, με τη βοήθεια ενός εύπορου εμπόρου, στη σημερινή Ινδία - τότε αυτοκρατορία των Μογγόλων. Στη νέα τους πατρίδα θα αποκατασταθούν οικονομικά και κοινωνικά και θα αναπτύξουν σχέσεις με την αυτοκρατορική Αυλή. Η μικρή κόρη του Γιάς Μπεγκ, η Μερούνισα, που το όνομά της σημαίνει Ο Ήλιος των Γυναικών, γνωρίζει το μικρό πρίγκιπα Σαλίμ.
Μολονότι η έλξη μεταξύ των δύο παιδιών θα είναι αμοιβαία και θα διαρκέσει μια ολόκληρη ζωή, οι πολιτικές σκοπιμότητες θα τα αναγκάσουν να ακολουθήσουν διαφορετικές πορείες: ο Σαλίμ θα νυμφευθεί δεκαεννέα γυναίκες και θα διαδεχτεί τον αυτοκράτορα Άκμπαρ, ενώ η πανέμορφη Μερούνισα θα υποκύψει στην επιθυμία του πατέρα της και θα παντρευτεί έναν άξεστο Πέρση μισθοφόρο. Επειδή όμως κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στο θέλημα της μοίρας, η Μερούνισα θα γίνει, έστω και με καθυστέρηση, η εικοστή και τελευταία σύζυγος του Σαλίμ και θα βασιλέψει στο πλευρό του -και για λογαριασμό του- για πολλά χρόνια.