"Η Απόπειρα" του Βασίλη Μαντέλη είναι το πρώτο ελληνικό μυθιστόρημα της μεταχουντικής περιόδου που λειτουργεί σαν κάσκα εγκεφαλογράφου περασμένη στο κεφάλι ενός ανισόρροπου. Ο ανισόρροπος είναι ένα ολόκληρο καθεστώς, που το ζήσαμε πρόσφατα, και το εγκεφαλογράφημα, που θα παρακολουθήσει άναυδος ο αναγνώστης, είναι παρμένο σε μια από τις σπασμωδικές κρίσεις τους.

Η εσωτερική καταγραφή της πορείας ενός καθεστώτος, με βασικά χαρακτηριστικά τον τυχοδιωκτισμό, τον παραλογισμό, τη βία και το μαφιόζικο τρόπο επιβολής της μιας ομάδας πάνω στην άλλη, είναι από τα δυσκολότερα εγχειρήματα στην πεζογραφία. Ένα τέτοιο μυθιστόρημα μπορεί να υπάρξει μόνο αν ο συγγραφέας του βρει και τον ανάλογο τρόπο πλοκής και αφήγησης.

Εδώ ο συγγραφέας της "Απόπειρας" φαίνεται να στάθηκε τυχερός. Εγκαινιάζοντας ένα παράτολμο είδος πολιτικού θρίλερ, μπόρεσε να τοποθετήσει το δικό του κρυφό παρατηρητήριο στο εσωτερικό του, περιμαντρώματος και να κινηματογραφήσει το αλλόκοτο θέαμα της συμπεριφοράς ενός παρανοϊκού καθεστώτος στις τελευταίες στιγμές του.