Σκοπός της μελέτης με τίτλο "H ανάκτηση των κρατικών ενισχύσεων κατά το Ενωσιακό Δίκαιο και την Ελληνική έννομη τάξη" είναι να αναδειχθεί η αλληλεπίδραση μεταξύ της νομικής βάσεως για την ανάκτηση παρανόμων κατά το ενωσιακό δίκαιο κρατικών ενισχύσεων και της διαδικασίας ανάκτησης, που διέπεται από το εκάστοτε εσωτερικό δίκαιο, εν προκειμένω το ελληνικό.

Ο συγγραφέας επισημαίνει την επί πολλά έτη απουσία νομοθετικής πρόβλεψης για την ανάκτηση παράνομων κρατικών ενισχύσεων, η οποία τελικά θεσπίσθηκε με τον Κανονισμό 659/1999 και αναδεικνύει τη σημασία της νομολογίας του τότε ΔΕΚ (νυν ΔΕΕ) για την κάλυψη των κενών μέχρι τη θέσπιση του Κανονισμού.

Αναλύεται κατόπιν στο πρώτο μέρος η διοικητική διαδικασία ανάκτησης και στο δεύτερο μέρος η δικαστική διαδικασία ανάκτησης.

Συγκεκριμένα:
Στο πρώτο μέρος ο συγγραφέας αναλύει τα προσωρινά μέτρα που μπορεί να λάβει η Επιτροπή (διαταγή προσωρινής ανάκτησης, διαταγή παροχής πληροφοριών, διαταγή αναστολής), ενώ στο δεύτερο μέρος αναδεικνύει τη συμβολή του δικαιοπαραγωγικού έργου του ενωσιακού δικαστή αλλά και του εθνικού δικαστή, σκιαγραφεί τα ζητήματα της προσωρινής δικαστικής προστασίας, των ασφαλιστικών μέτρων και λοιπών ενδίκων βοηθημάτων ενώπιον του εθνικού διοικητικού δικαστή. Στο δεύτερο μέρος διαπιστώνονται όχι μόνο η συνεργασία μεταξύ ενωσιακού και εθνικού δικαστή, αλλά και τα σημεία τριβής. Διαπιστώνεται επίσης η ευρύτητα του ρόλου του εθνικού διοικητικού δικαστή, αλλά και η αναδυόμενη εμπλοκή του πολιτικού δικαστή.

Το έργο στοχεύει να φανεί χρήσιμο στους νομικούς (δικηγόρους, δικαστές) που ασχολούνται με υποθέσεις κρατικών ενισχύσεων σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η μονογραφία ολοκληρώνεται με πλούσια βιβλιογραφία, καθώς και ευρετήριο λημμάτων.