«Ακούω ήδη τους κήνσορες να υιοθετούν τη στρατηγική της υποψίας: Μιλά για την αλβανική μαφία; 'Αρα παίζει το παιχνίδι του Μιλόσεβιτς και εκφράζει αντιαλβανικό ρατσισμό. Πρόκειται φυσικά για το ακριβώς αντίθετο».
Ιδού τι θα αποδείξει αυτό το βιβλίο, το πρώτο που καταπιάνεται με το θέμα αυτό, το πρώτο που εξετάζει πράγματα φοβερά με την επιβαλλόμενη σεμνότητα και σοβαρότητα.
Όλες οι χώρες έχουν έναν εγκληματικό «υπόκοσμο». Λίγες, ωστόσο, είναι εκείνες που ανέδειξαν μια αυθεντική μαφία, μια μόνιμη μυστική εταιρεία, που διαθέτει τελετουργικά μύησης, εφαρμόζει το νόμο της σιωπής και στρατολογεί τα μέλη της με βάση τη φάρα, τους οικογενειακούς δεσμούς.
Αν η Κόζα Νόστρα, η κινέζικη Τριάδα και οι γιαπωνέζικες Γιακούζα είναι πασίγνωστες, πολύ λίγα γνωρίζουμε για τη λίαν επικίνδυνη αλβανική μαφία, όπως αυτή δρα στα προπύργιά της της Αλβανίας, της ΠΓΔΜ ή του Κοσόβου· και παραπέρα, σε όλη την Ευρώπη – ακόμη και στη Βόρεια Αμερική.
Κι ωστόσο, η αλβανική μαφία ελέγχει:
-πάνω από το 70% της αγοράς ηρωίνης στην Ελβετία, την Αυστρία και τις σκανδιναβικές χώρες, ενώ στη Γαλλία το πρόβλημα βρίσκεται ακόμη σε εμβρυακή κατάσταση αλλά η ανάπτυξή του διαγράφεται άμεσα·
-χιλιάδες πόρνες που «δουλεύουν» υπό φρικτές συνθήκες, από την Ιταλία ως τη Σουηδία·
-δεκάδες επιχειρησιακές ομάδες υπερεπαγγελματιών διαρρηκτών, εκπαιδευμένων από πρώην στρατιωτικούς ή αστυνομικούς.
Η αλβανική μαφία εμπνέει φόβο με τη στυγνότητά της και τις αμείλικτες εκδικήσεις της, σε βαθμό μάλιστα που να επιβάλλει το σεβασμό στις ισχυρές μαφιόζικες οικογένειες της Σικελίας.