[...] Το βιβλίο αυτό δίνει μια συνολική περιγραφή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Η ύλη του (φωνητικές έννοιες, φθογγολογία, τυπολογία, ετυμολογία) είναι αφθονότερη και λεπτομερέστερη από την ύλη άλλων αντίστοιχων βιβλίων, γιατί επιδιώκει την παροχή περισσότερων πληροφοριών στους μελετητές. Μόνο μια πλατύτερη και βαθύτερη κατανόηση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας θα τους δώσει το μέσο να γνωρίσουν την ενότητα και την ομοιογένεια του γραμματικού τύπου και να βρουν τη διαφωτιστική απάντηση σε πολλαπλές απορίες γραμματικού, λεξιλογικού και ορθογραφικού περιεχομένου για τη νέα ελληνική γλώσσα.

Επειδή έκρινα πως ο αναγνώστης χρειάζεται συχνά και ιστορικές πληροφορίες, για να του εντυπωθούν καλύτερα μερικά ανώμαλα γραμματικά φαινόμενα, αυτές δίνονται ως διασαφήσεις ή σημειώσεις.

Εμπρός από το κύριο μέρος της Γραμματικής προτάσσονται εισαγωγικές διασαφήσεις με μερικά απαραίτητα στοιχεία για τον τρόπο που διαμορφώνεται στο στόμα του ανθρώπου η γλώσσα (η λαλιά). Επίσης γίνεται λόγος με συντομία για ορισμένες γραμματικές έννοιες.

Σημαντική ιδιαιτερότητα του βιβλίου αποτελεί η διαφορετική προσέγγιση των γραμματικών φαινομένων και η παράθεση παραδειγμάτων με ποικιλία περιπτώσεων από όλα τα μέρη του λόγου.

Δεν θα ήταν ίσως υπερβολή, αν έλεγα ότι πραγματική καινοτομία του βιβλίου αποτελεί η λεπτομερής εξέταση και άλλων γραμματικών φαινομένων, τα οποία από άλλους συγγραφείς είτε αναφέρονται απλώς σε σημειώσεις και υποσημειώσεις είτε παραλείπονται τελείως ως επουσιώδη. [...]

(από τον πρόλογο του συγγραφέα)