Κάθε φορά που κάποια απ' αυτές ανέφερε κάποιο καινούργιο γνωμικό, εγώ αμέσως το σημείωνα. Το αντιλήφθηκαν οι γριές θείες, ότι τις καταγράφω, και μια φορά η θεία Αγλαΐα, που καταγόταν από την Ριζούντα, όταν με είδε να καταγράφω κάτι που μόλις είχε εκστομίσει, γύρισε και είπε: "Μώσε και τον παιδά σ', να κλάνωμεν πιλέ κι επορούμε, ατός θα κάθεται γράφτια το σα τεφτέρια τ'".

Αυτά τα τεφτέρια άνοιξα, όταν αποφάσισα να δημοσιοποιήσω τα γνωμικά και τους ιδιωματισμούς του ποντιακού μας λαού, να τα ανασύρω από τον κίνδυνο της λήθης και να τα παραδώσω στις γενιές που θα μας ακολουθήσουν.