Το «Ότι ουκ εστίν αίτιος των κακών ο Θεός» (ότι ο Θεός δεν είναι η αιτία των κακών), είναι ομιλία δογματικού περιεχομένου. Ο Μέγας Βασίλειος απαντά με επαγωγό ύφος και αδιάσειστη επιχειρηματολογία στα συνηθισμένα, και στις ημέρες μας, ερωτήματα: Ποια είναι η αιτία του κακού; Για όσα δυσάρεστα συμβαίνουν ποιος φταίει; Γιατί ο Θεός δεν προλαβαίνει το κακό;
Παρεμφερές περιεχόμενο έχει και η άλλη ομιλία που εκφώνησε το έτος 386 ο άγιος Πατέρας με αφορμή την τρομερή πείνα που μάστιζε τις περιοχές της Καππαδοκίας, του Πόντου και τις γειτονικές, επειδή για πολύ καιρό δεν είχε βρέξει και σημειώθηκε ασυνήθιστη ξηρασία. Ο τίτλος είναι: «Ομιλία ρηθείσα εν λιμώ καί αυχμώ» (ομιλία που εκφωνήθηκε σε περίοδο πείνας και ξηρασίας). Οι απαντήσεις είναι τόσο τεκμηριωμένες, που πείθουν και τον πλέον δύσπιστο.
Το τεύχος συμπληρώνεται με 50 επιλεγμένα σχετικά Πατερικά αποσπάσματα.