Οι "Φοίνισσες" πραγματεύονται αδρομερώς το θέμα των "Επτά επί Θήβας" του Αισχύλου. Είναι όμως ψυχολογικό δράμα, στο οποίο οι δυο γιοι του Οιδίποδα συναντιούνται παρουσία της μητέρας τους. Ο ένας διηγείται τις εντυπώσεις του από την εξορία, ο άλλος τις φιλοδοξίες του· καθένας με τον τρόπο του σπαράζει την καρδιά της μάνας του. Είναι εξάλλου πολιτικό δράμα, που, παιγμένο σε χρόνο πολιτικών ταραχών, κηρύσσει τη συμφιλίωση και τη φιλοπατρία. Είναι, τέλος, δράμα περιπετειών όπου υπεισέρχεται η θυσία ενός νεαρού, την οποία ξαφνικά απαιτεί ο μάντης, αρνείται στην αρχή ο πατέρας και δέχεται τέλος ελεύθερα ο γιος.

Jacqueline De Romilly, "Αρχαία ελληνική τραγωδία", Μετ. Ε. Δαμιανού - Χαραλαμποπούλου, εκδ. "Καρδαμίτσα"