[...] Έδωσαν στο Φαίδωνα τον υπότιτλο "περί ψυχής", μα στην πραγματικότητα το έργο αυτό πολύ απέχει από το να εκφράζει το σύνολο των απόψεων του Πλάτωνα για την ψυχή. Μάλιστα βασικές απόψεις του θέματος δε θίγονται καν στο "Φαίδωνα". Αν λοιπόν περιοριζόμουν στο να εκθέσω μόνο όσα υποστηρίζονται στο διάλογο αυτό, θα έδινα μια εντελώς αποσπασματική, ελλιπή και σε πολλά παραπλανητική εικόνα, εφόσον το φιλόσοφο τον απασχολούσαν διαρκώς η φύση, οι ιδιότητες και η τύχη της ψυχής, και οι σχετικές αντιλήψεις του διαφοροποιούνταν συνεχώς, από τη νεανική "Απολογία" και τον "Κρίτωνα" ως τον ώριμο "Τίμαιο" και τους γεροντικούς "Νόμους". Γι' αυτό θα επεκταθώ στο σύνολο του πλατωνικού έργου. Σχολαστική κατά παράγραφο ανάλυση των απόψεων που εκτίθενται στο Φαίδωνα δεν έκρινα σκόπιμο να κάνω, εφόσον όλα τα ουσιαστικά εκτίθενται στην εργασία που ακολουθεί.
Αποφάσισα εξάλλου να κάνω μια ευρύτατη επισκόπηση των βασικών αντιλήψεων περί ψυχής στους Έλληνες, αρχίζοντας από τον Όμηρο, ώστε να γίνει φανερό από πού άντλησε ο Πλάτων, με ποιους συμφώνησε, σε τι διαφοροποιήθηκε και ποιους αντικρούει. [...] (από τον πρόλογο του Τάσου Φάλκου - Αρβανιτάκη)