Ω, ναι. Εκείνη, η σκύλα, η ανεξάρτητη, η δυναμική, η ψύχραιμη... σε μια στιγμή έβγαλε όλες τις μάσκες κι έγινε απλώς μια γυναίκα που αγάπησε κάποιον πολύ νεότερο και βρέθηκε απέναντι στις αναστολές που νόμιζε ότι δεν είχε.
Ήταν ο απόλυτος πόθος, το απόλυτο πάθος, η ζωή η ίδια, και ήταν δική της. Καμιά δύναμη, κανένας Θεός μα και κανένας δαίμονας δεν θα κατάφερνε ποτέ να της κλέψει αυτή τη στιγμή. Λύτρωση και τιμωρία ξαφνικά γίνανε ένα κι εκείνη γύρισε και τον κοίταξε στα μάτια.