"Εσαεί": ένα μυθιστόρημα που κατατάσσεται αναμφίβολα στα κλασικά. Διερευνώντας, άλλοτε με τρόπο σπαρακτικό κι άλλοτε με χιούμορ, το αιώνιο ερώτημα "Γιατί άραγε να έχουν τα πράγματα σημασία;", μας υπενθυμίζει, με τρόπο αλησμόνητο, πως αυτό όντως συμβαίνει. Από τους μεγάλους συγγραφείς του αιώνα μας, ο Γκράχαμ Σουίφτ ξεδιπλώνει και σε αυτό το μυθιστόρημα τη μοναδική του ικανότητα στη διαγραφή των χαρακτήρων και στη διαπλοκή μύθου και ιστορίας. Μπαλαρίνες, μέλισσες, κατασκευαστές γεφυρών και προϊστορικά τέρατα, σιδηρόδρομοι και αρσενικό, ποίηση, η επικράτηση του πλαστικού στον κόσμο, ο δαρβινισμός στη συνάντησή του με τη χριστιανική μεταφυσική είναι, μεταξύ άλλων, τα μοτίβα που διατρέχουν το "Εσαεί".
Ο Μπιλ Ανγουίν (Bill Unwin), άλλοτε σύζυγος μιας ηθοποιού τώρα πεθαμένης, κι έχοντας ο ίδιος επιβιώσει από μια πρόσφατη συνάντηση με το θάνατο, μας αφηγείται δύο εξαιρετικές ιστορίες. Η μία, από το μεταπολεμικό Παρίσι και το Σόχο της δεκαετίας του ΄50 ως τις σύγχρονες σεξουαλικές και πανεπιστημιακές περιπλοκές, στους αντίποδες των πνευματικών ακαδημαϊκών κήπων, είναι η ζωντανή περιγραφή της ζωής του. Η άλλη, συνθεμένη από τα προσωπικά τετράδια ενός βικτωριανού προγόνου, του Μάθιου Πιρς, είναι η ιστορία ενός καλού και απλού ανθρώπου ο οποίος καταστρέφει την ευτυχία του γιατί αναζητά μανιωδώς την αλήθεια. Μέσα από τα τετράδια αυτά ο Μπιλ θα οδηγηθεί, όπως και ο Μάθιου πριν απ΄ αυτόν, στην οδυνηρή ενατένιση των απαρχών της ίδιας της ζωής.
Οι αναμνήσεις του Μπιλ από την όμορφη γυναίκα του, από την γοητευτικά ιδιόρρυθμη μητέρα του και από τον ερωτύλο πατριό του, οι πικρές του σκέψεις γύρω από τις παρούσες ταλαιπωρίες της ύπαρξής του και η γεμάτη φαντασία ανασύσταση του λησμονημένου Μάθιου συνθέτουν τον φωτεινό στοχασμό του Σουίφτ για την κατάσταση του θνητού: ευτυχία και λύπη, πίστη και απουσία πίστης, τα αινίγματα του ατομικού πεπρωμένου και η επιμονή, ενάντια σε όλα, της έκπληξης και της αγάπης.