Hi Πίγκι!
Είμαι η Μόνα και μόνη θα μείνω, απ' ό,τι φαίνεται. Δε μου φτάνουν τα καταραμένα σπυράκια και τα κιλάκια της εφηβείας, την έχω πατήσει και με τον ωραίο του σχολείου, το Στέφανο. Βέβαια, ούτε ματιά δε μου ρίχνει. Εδώ του κολλάνε όλα τα κορίτσια του λυκείου, θα γυρίσει να κοιτάξει εμάς τις πιτσιρίκες του γυμνασίου; Έχω και τα νεύρα της μάνας μου -με έχει πρήξει κι αυτή!-, λες και φταίω εγώ που την παράτησε ο πατέρας μου. Όπως κατάλαβαίνεις, περνάω πολύ cool...
lonelygirl_14

Dear Μόνα,
Γιατί αφήνεις να σε παίρνει από κάτω; Και τα κιλάκια θα φύγουν, και τα σπυράκια θα εξαφανιστούν, και αγόρι θα βρεις, και όλα θα φτιάξουν.
Μη μου πεις τώρα ότι τα ίδια λέει και η μάνα σου! Ένα πράγμα πάντως είναι σίγουρο: εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε. Μονα(χούλα), δε σ' αφήνω!
Πίγκι

Η Μόνα, ένα μοναχικό δεκατετράχρονο κορίτσι, και η Πίγκι γνωρίζονται στο Διαδίκτυο και αρχίζουν να γράφουν και να μοιράζονται μεταξύ τους όλα όσα τις απασχολούν, τις φοβίζουν ή τις διασκεδάζουν. Mail to mail, σκέψεις, αγωνίες προβλήματα, έρωτες, τσακωμοί, ελπίδες, αλήθειες και ψέματα μπερδεύονται στην ανωνυμία της μπλοκόσφαιρας. Μέχρι που κάποια στιγμή η πίστη της Μόνα κλονίζεται προς όλους και όλα! Ένα επικίνδυνο μονοπάτι ανοίγεται μπροστά της. Ποια είναι τελικά η «ροζ γουρουνίτσα», η «άγνωστη» φίλη της, η Πίγκι, και τι επιδιώκει; Θα μπορέσει να συγκρατήσει η Πίγκι τη φίλη της Μόνα λίγο πριν από το χείλος του γκρεμού;

Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα γραμμένο με το γνωστό χιουμοριστικό ύφος της Λένας Μερίκα.

Η πολυγραφότατη Λένα Μερίκα για μια ακόμη φορά καταπιάνεται με ένα θέμα σύγχρονο και οδυνηρά επίκαιρο. Τη νευρική ανορεξία που ύπουλα στις μέρες μας προσβάλλει νεαρά άτομα.