Οι ιστορίες των ζευγαριών που επέλεξα σαν παράδειγμα γι' αυτό που ονομάζω "εραστές τέρατα", δεν είναι φρικαλέες περιπτώσεις, που δηλώνουν την παρουσία μιας σοβαρής ψυχολογικής δυσλειτουργίας, αλλά κυρίως περιπτώσεις ανθρώπων που με κάποιες "θυσίες" καταφέρνουν να συνυπάρχουν υποφερτά, χωρίς, όμως την πληρότητα, τη βαθιά ειρήνη και τη δημιουργικότητα του "φυσικού" έρωτα. Και τους ονομάζω "τέρατα", γιατί από τον έρωτά τους κάτι λείπει ή κάτι περισσεύει. Δεν πρόκειται για τον πηγαίο, το φυσικό έρωτα, που αναδύεται από τα βάθη της ψυχής τους κι είναι πηγή δημιουργίας και χαράς, πηγή ζωής και κάλλους.