Βαλσαμωμένα κεφάλια και ουρές αλιγατόρων, ακουμπισμένα στο πάτωμα, φωσφορίζουσες νεκροκεφαλές ανθρώπων και πέντε διακοσμημένες με ζωγραφιές ανθρωποθυσιών, ξύλινες κούκλες με ανθρώπινο σώμα σε φυσικό μέγεθος, ακρωτηριασμένες όμως φριχτά και με τον πόνο αποτυπωμένο στο πρόσωπό τους, σχέδια με σταυρωμένους κι ευνουχισμένους Ισπανούς εξερευνητές στους τοίχους, μια προφίλ φωτογραφία του Καστοριάδη με μαλλιά, μαύρος σημαίες με λευκά αποτυπώματα χεριών δίχως το δερμάτινο περίβλημά τους, μια ενδιαφέρουσα συλλογή στιλέτων -μαζί με τους στόχους τους που είχαν αποκολληθεί από ανθρώπινα σώματα ή κάτι παρόμοιο-, μέλη ζώων να καίγονται, χωρίς να λιώνουν, σε ολοένα αναζωπυρούμενες εστίες φωτιάς, βιβλία τριγωνομετρίας της Β΄ Λυκείου σκορπισμένα στο πάτωμα, πανύψηλα σκιάχτρα δημιουργημένα από κουρέλια, μαργαριτάρια και στάχυα ανάκατα, μάσκες θανάτου για πρόσωπα, οστά να σχηματίζουν περίεργα κι ακανόνιστα σχήματα στο έδαφος και να περικλείουν σκουριασμένα μεταλλικά όπλα παλαιότερων αιώνων και διάφορα άλλα πράγματα που ποτέ δεν είχα δει ή ακούσει γι' αυτά -κι εύχομαι να μη μου ξανατύχει να συναντήσω.