Ο Χάρρυ Κλυνν είναι λαϊκός καλλιτέχνης με την έννοια ότι το υποκριτικό του σήμα και η γραφή του έχουν ευρεία αποδοχή και μεγάλη αποτελεσματικότητα. Όμως είναι ένας διανοούμενος [...] Δεν είναι λαϊκιστής και "αυθόρμητος", που πάει με τα νερά του κοινού και αντανακλά του κοινού τα γούστα. Η διαφορά του από τους ψευτοδιανοούμενους που κάνουν την ίδια δουλειά είναι ακριβώς αυτό: ο Χάρρυ Κλυνν χρησιμοποιεί την παλιά δοκιμασμένη μέθοδο του γερο-Σωκράτη, την ειρωνεία και τη μαιευτική. Καμώνεται τον αφελή, απορεί, οδηγεί το κοινό στο αδιέξοδο και ύστερα μαζί του ξετυλίγει το κουβάρι που είναι κρυμμένο και παγιδευμένο από την παραπληροφόρηση, την προπαγάνδα, τη μόδα και τη συνήθεια [...]
Κώστας Γεωργουσόπουλος

[...] Με τον Χάρρυ Κλυνν έχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο δικό σου, που σου συμπαραστέκεται και πάσχει μαζί σου για τις πληγές και τις κατάρες που όλοι κουβαλάμε. Από εκείνα τα μάτια του, τα γεμάτα εξυπνάδα και πονηριά, από εκείνη την πιπεριά, τη μύτη του, βγαίνει δριμιά η μυρουδιά της κωμωδίας, μια κωμωδίας ρωμαλέας και υγιούς, που μπορεί να παράγει ταυτόχρονα τον άγριο καγχασμό και την ιερή αγανάκτηση, τη συγκίνηση και το θυμό, τη συμπόνια μαζί με το λυτρωτικό ασυγκράτητο γέλιο, υλικά πολύτιμα που μας έρχονται από παλιούς αιώνες, από τα διπλόκαρα με τρυγητάδες, από τα πατητήρια του σταφυλιού, από τ' αλώνια του ψωμιού και τη μεγάλη Δημοκρατία [...]
Κώστας Καζάκος