[...] Αυτές οι ομιλίες του αλησμόνητου Γέροντός μας Διονυσίου, δεν είναι γραμμένες επάνω στον τύπο των γνωστών ομιλιών των ιεροκηρύκων της τελευταίας εξηκονταετίας, με τα συνήθη γνωρίσματα της καθηκοντολογίας, της κοινωνιολογίας, της τυπικής ευσέβειας, της ρητορείας ή της λογοτεχνίας. Οι ομιλίες αυτές, όπως γράφει και ο ίδιος σε παρόμοιο τόμο ομιλιών, είναι μόνον "κεφαλαιώδεις εισαγωγαί πίστεως", κατά την ρήση του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων. Σκοπός του ιερού συγγραφέως είναι να γίνη αντιληπτός ο λόγος του Ευαγγελίου, να φθάση ο αναγνώστης σε κατανόηση του περιεχομένου του, ώστε να οδηγηθή παιδαγωγικά στην οδό της σωτηρίας.

Τα κύρια γνωρίσματα των γραπτών κειμένων του μακαριστού Αρχιερέως Διονυσίου, τα οποία ανεγνώσθησαν και ακούστηκαν από ραδιοφώνου, και τα οποία συναπετέλεσαν τον παρόντα τόμο είναι τα ακόλουθα. Το πρώτο είναι η Χριστοκεντρικότης, ότι δηλαδή ο Χριστός είναι η αρχή και το τέλος για τους Χριστιανούς, ότι αυτός είναι ο Διδάσκαλος, ο Σωτήρ και ο Λυτρωτής, αυτός είναι το φώς, η αλήθεια και η ζωή των Χριστιανών. Το δεύτερο είναι η Εκκλησία, η οποία ως κιβωτός της σωτηρίας, παραλαμβάνει, φροντίζει και διασώζει τους πιστούς διά της χάριτος και της δωρεάς των ιερών μυστηρίων αυτής, τα οποία συνέστησεν ο Κύριος. Το πρωτοχριστιανικό κήρυγμα και μήνυμα, ότι "εκτός της Εκκλησίας σωτηρία δεν υπάρχει", και που ενεκρίθη από όλη την μετέπειτα συνοδική και πατερική παράδοση, είναι διάχυτο στη θεολογική, ποιμαντική και εκκλησιολογική συγγραφή και στα κείμενα "Επί πτερύγων ανέμων" του μακαριστού Κοζάνης Διονυσίου. Η όλη συγγραφική δομή του άλλωστε στηρίζεται στη διδασκαλία των πατέρων της Εκκλησίας, προσηρμοσμένη στη σημερινή πραγματικότητα, και διά της οποίας καθορίζεται ότι η ύπαρξη και ο προορισμός της ανθρωπίνης υπάρξεως είναι η εν Χριστώ Ιησού σωτηρία.

(από τον πρόλογο του Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου)