Η Ε.Ε. στο ξεκίνημά της προσφέρει ένα όραμα ελπίδας και προοπτικής στους λαούς της Ευρώπης, όπως ακριβώς ο Προμηθέας Δεσμώτης βοηθά τον άνθρωπο να βγει από την κτηνώδη του κατάσταση. Στην «Διός αρμονία» του βεστφαλιανού κράτους οι υπερεθνικές δομές της Ε.Ε. συνιστούν ευθεία αμφισβήτηση των συμβατικών δομών και της κυριαρχίας των κρατικών δρώντων. Η εξωτερική τιμωρία από την καθεστηκυία τάξη, αλλά και η εσωτερική διαπάλη στους κόλπους της Ε.Ε., οδηγούν ουσιαστικά σε ένα είδος «τιμωρίας της Ε.Ε.», δηλαδή στη διαιώνιση της ημιτελούς κατάστασής της. Αναζητείται, συνεπώς, ο συνδυασμός εξεύρεσης κατάλληλων τρόπων και μέσων με την απαραίτητη πολιτική βούληση των μελών της, που θα καταστήσουν την υπόθεση της Ένωσης κομμάτι της καθημερινότητας των ευρωπαίων πολιτών και θα επιδράσουν καταλυτικά στη δράση της σε διεθνές επίπεδο ως ολοκληρωμένης υπερδομής και όχι μόνο ως ημιτελούς οικονομικού υποδείγματος.