Στο έργο του "Τα έξι πρώτα μαθήματα υποκριτικής" ο Μπολεσλάφσκυ αναπτύσσει τις αρχές του - οι οποίες ανάγλυφα παρουσιάζονται ως αποτελέσματα εμπειρίας στη σκηνοθεσία και την υποκριτική και όχι ως ιδεολογικά κατασκευάσματα και άκριτα αξιώματα. Ξεκινά από την αντίληψη ότι ο ηθοποιός πρέπει να είναι εκ γενετής φορέας ικανοτήτων υποκριτικής - οι οποίες όμως, θα αναπτυχθούν και θα εκφρασθούν μέσω της διδασκαλίας της τεχνικής: Για να υποδυθεί, λοιπόν σωστά ένα ρόλο πρέπει, προηγουμένως, να ξέρει ακριβώς τι κάνει - ή, σύμφωνα, με τα δικά του λόγια, "να έχει ζεστή την καρδιά του και ψυχρό το μυαλό του..."
(από τον πρόλογο του βιβλίου)