Η συγκεντρωτική έκδοση των ποιημάτων του Αλέξανδρου Ίσαρη καλύπτει το χρονικό διάστημα 1967-2011. Το βιβλίο περιλαμβάνει εκτός από τις τρεις δημοσιευμένες συλλογές, "Όμιλος φίλων θαλάσσης" - "Ο ισορροπιστής" (1976), "Οι Τριστάνοι" (1992), "Θα επιστρέψω φωτεινός" (2000), και δύο ανέκδοτες: "Τις ελεγείες της απουσίας" και την εκτεταμένη σύνθεση "Ένα ποίημα για τον Πάτροκλο". Σ' αυτήν την τελευταία συλλογή ο Ίσαρης ενσωματώνει παραλλαγμένα αποσπάσματα από την Ιλιάδα, μοιρολόγια και ημερολογιακές σημειώσεις.

Ο Αλέξης Ζήρας γράφει για την ποίηση του Αλέξανδρου Ίσαρη (Μανδραγόρας τχ. 48, 2013): "Ο κυματοειδής ρυθμός, ο διάλογος με τη μουσική, που κυριαρχεί στα περισσότερα ποιήματα, [...] ασφαλώς και ευνοεί τον έντονο αισθησιασμό τους, τις κορυφώσεις και τις καταπτώσεις του ερωτικού πάθους που είναι ο πυρήνας τους, την τρυφερότητα που εναλλάσσεται με τη σκληρότητα και τη βία. Ευνοεί όμως και μια γενικότερη αίσθηση που υπάρχει σε όλες του τις συλλογές, από τον Όμιλο Φίλων Θαλάσσης ακόμα, την αίσθηση του μετεωρισμού ανάμεσα στο ουράνιο και στο χθόνιο [...]. Στα περισσότερα ποιήματα, τόσο στα αφαιρετικά όσο και στα ρεαλιστικά, ο αναγνώστης ελκύεται από τη δισημία ή την αλχημεία μιας ονειρικής κατάστασης που παλινδρομεί συνεχώς ανάμεσα στο ευοίωνο και στο εφιαλτικό, στο ωραίο και στο αποκρουστικό, στο διαυγές και στο σκοτεινο, στο ρομαντικό και στο κλασικό".

Το Τόξο του Χαμόγελου

Ένα άλλο σώμα δίπλα σου τη νύχτα.
Αγάλματα στολίζουν το κρεβάτι σου
Και ρόδα που μυρίζουν γιασεμί.
Λάμπουν στο σκοτάδι τα σκεπάσματα
Το δέρμα κρύσταλλο που στάζει.
Η γραμμή του στόματος στο τόξο του χαμόγελου
Τα μέλη απαλά μέσα στο μέλι
Τα μάτια σου σφιχτά και στο δωμάτιο
Φτερά αγγέλων και πουλιών που σε ζαλίζουνε
Με το φτερούγισμά τους.