Τι ήταν ο πόλεμος για τους λαούς της Ευρώπης, για τα καταπιεστικά-αποικιοκρατικά έθνη των χωρών της καπιταλιστικής μητρόπολης; Η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία (και γενικότερα ο φασιστικός "Άξονας"), από την πρώτη στιγμή, έθεσε πρόβλημα κρατικής αυτοτέλειας, εθνικής ανεξαρτησίας και δημοκρατικών ελευθεριών και για τους λαούς της μητρόπολης. Με άλλα λόγια, η νίκη του "Άξονα" θα σήμαινε οπωσδήποτε και παρεμπόδιση της προόδου της ανθρωπότητας, αφού μια τέτοια νίκη θα επέκτεινε την εθνική καταπίεση και την ανελευθερία σ' ολόκληρο τον κόσμο. Όπως σωστά παρατηρούσε ο Μάο Τσε Τουνγκ (1938), «όλοι οι πόλεμοι της ιστορίας διακρίνονται σε δύο είδη: στους δίκαιους και στους άδικους πολέμους. Όλοι οι προοδευτικοί πόλεμοι είναι δίκαιοι πόλεμοι και όλοι οι πόλεμοι που εμποδίζουν την πρόοδο, είναι άδικοι πόλεμοι». Και δεν μπορεί να υπάρξει καμιά αμφιβολία ότι οι δυνάμεις του "Άξονα" πήγαιναν να επιβάλουν την πιο αντιδραστική και την πιο σκοταδιστική αντεπαναστατική διέξοδο στη γενική κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος: Ο πόλεμος από τη μεριά τους ήταν πόλεμος αντιδραστικός, κατά συνέπεια άδικος.