Ο Μανιάτης Γερακάρης Λιμπεράκης, ιστορική όσο και θρυλική μορφή του 17ου αιώνα, έζησε βίο πολυκύμαντο. Αδυσώπητος εκδικητής, διαβόητος πειρατής, κωπηλάτης σε γαλέρα, κατάδικος στην Κωνσταντινούπολη, αγαπημένος των γυναικών, μπέης της Μάνης, ιππότης του Αγίου Μάρκου, μήλο της έριδος ανάμεσα στη θαλασσοκράτειρα Βενετία και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, καταλήγει άθλιος υπόδικος στις βενετικές φυλακές και σέρνεται σε μια ατέρμονη παρωδία δίκης. Η αιτία; Μια καταγγελία εσχάτης προδοσίας. Ανώνυμη!
Ποιος, άραγε, κρύβεται πίσω από την ανωνυμία; Πόσο αληθεύει η καταγγελία; Οι μάρτυρες που παρελαύνουν στη δίκη αδυνατούν να απαντήσουν στο ερώτημα: αθώος ή ένοχος; Ο μοναδικός κύριος μάρτυρας παραμένει άφαντος.
Η δράση εκτυλίσσεται στην ανελέητη Μάνη της βεντέτας, στην εκλεπτυσμένη Βενετία, στην Κωνσταντινούπολη των σουλτάνων και στα κουρσαρονήσια του Αιγαίου, την εποχή που Οθωμανοί και Δυτικοί παλεύουν να επικρατήσουν στη Μεσόγειο και στην Ευρώπη. Ανάμεσά τους, πότε πεδίο αντεκδίκησης, πότε αντικείμενο διεκδίκησης, πάντα όμως εξυπηρέτησης ιδίων συμφερόντων, η υπόδουλη ρωμιοσύνη ξεσηκώνεται, ελπίζει, ελίσσεται, παγιδεύεται, ματώνει, συνθλίβεται. Γνήσιο τέκνο της ο Γερακάρης. Αντιφατικός, αδίστακτος, ριψοκίνδυνος, πολυμήχανος, σκοινοβατεί ανάμεσα στους ισχυρούς, ώσπου γκρεμίζεται. Τότε βυθίζεται στα έγκατα της ψυχής του. Κι ανέλπιστα διακρίνει φως...