Οι αφηγήσεις γύρω από τη ζωή και τη δράση ληστών και κακοποιών αποτέλεσαν δημοφιλές λαϊκό αφήγημα στον όψιμο 19ο αιώνα. Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας, που δεν θέλησε να παραμείνει ανώνυμος, αναπλάθει μία τέτοια ιστορία με μεγάλη ζωντάνια και επιτυχία, όπως δείχνουν και οι επανεκδόσεις που γνώρισε αμέσως μετά την πρώτη έκδοσή του. Ο πρωταγωνιστής, άπιστος, αποκηρυγμένος από τους γονείς του, έλκει τους αναγνώστες της εποχής, αποτελώντας μια προσωπικότητα που αμφιρρέπει μεταξύ της εικόνας του "ληστή" και του "επαναστάτη", που μοιάζει να αποτυπώνει τους στίχους της Γαλάτειας Καζαντζάκη "από την κόλασή μου σου φωνάζω / εικόνα σου είμαι κοινωνία και σου μοιάζω". Στη βιογραφία του "δικού μας" κακούργου, εύκολα ανιχνεύει κανείς σχόλια και σκέψεις, που μας οδηγούν πιο μακριά από ότι ένα κοινό λογοτεχνικό κείμενο. Ο σημερινός αναγνώστης έρχεται αντιμέτωπος με ζητήματα που σχετίζονται άμεσα με την κοινωνική παραγωγή του εγκλήματος, την παθογένεια του σωφρονιστικού συστήματος, την κατανομή και την απονομή των ποινών. Οι ιστορίες για τους ληστές και τους κακούργους εντούτοις, κινούνται αναμφίβολα ανάμεσα στα γεγονότα και τη μυθοπλασία χωρίς διακριτά όρια. Στις μέρες μας όμως, αποκτούν διαφορετική σημασία, αποδεικνύοντας από νωρίς πως η παραβατικότητα δεν είναι μόνο πρόβλημα του θύτη και του θύματος, αλλά κυρίως πρόβλημα της κοινωνίας. Στη νέα αυτή έκδοση του βιβλίου προτάσσεται κατατοπιστική εισαγωγή γραμμένη από τον επ. καθηγητή του Παν. Ιωαννίνων Γιάννη Παπαθεοδώρου.