Η σύνταξη της Βιβλιογραφίας αυτής είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ύπαρξη του Αρχείου το οποίο κρατήθηκε συστηματικά από τον ίδιο τον Γ. Θεοτοκά όσο και, μετά το θάνατό του, από την οικογένειά του. Η εξάρτηση αυτή κληροδότησε στη Βιβλιογραφία όχι μόνο πλεονεκτήματα, αλλά και μερικά από τα ελαττώματά της: τα περισσότερα, ίσως, από τα ξενόγλωσσα λήμματα περί Θεοτοκά δεν θα ήταν γνωστά στον συντάκτη αν δεν είχαν διατηρηθεί στο Αρχείο, αλλά και οι ελλιπείς μερικές φορές αναγραφές μεταφέρουν, από έλλειψη δυνατοτήτων αυτοψίας, αντίστοιχες ατέλειες του Αρχείου. Ακόμη, καθώς το Αρχείο πρόσφερε τον μεγαλύτερο αριθμό λημμάτων, η Βιβλιογραφία μπορεί πολύ εύκολα -με την προσθήκη στο τέλος κάθε λήμματος ένδειξης φακέλου και αριθμού- να χρησιμεύσει και σαν πρόχειρος οδηγός του.
[...] (από το προλογικό σημείωμα)