Μετά τη γερμανική κατοχή και κατά την περίοδο 1946-1960, η οικονομική κατάσταση των κατοίκων της υπαίθρου ήταν αρκετά δύσκολη. Η ανεργία πλησίαζε το 70%, το ημερομίσθιο των εργατών δυσεύρετο και πενιχρότατα αμειβόμενο και το αγροτικό εισόδημα μόλις που εξασφάλιζε μια σκληρή επιβίωση. Η απόσταση γενικά του εισοδήματος των κατοίκων της υπαίθρου σε σχέση με το εισόδημα των κατοίκων των πόλεων και κυρίως των πόλεων ορισμένων αναπτυγμένων χωρών του εξωτερικού, ήταν πολύ μεγάλη.

Αυτό ανάγκασε τους κατοίκους της ελληνικής υπαίθρου να μεταναστεύουν ομαδικά και κατά κύματα προς τις μεγάλες πόλεις του εσωτερικού και του εξωτερικού και να υφίστανται μύριες όσες δυσκολίες και περιπέτειες, ώσπου να ριζώσουν, να επιβιώσουν και να προοδεύσουν στις νέες πατρίδες τους.

Ανάμεσα σ' αυτούς και ο πρωταγωνιστής του έργου αυτού, ο Σταμάτης Γκόγκωνας, που αφήνει το χωριό και τα αγροκτήματα του και έρχεται να επιβιώσει μέσα από ποικίλες κωμικοτραγικές περιπέτειες στην Αθήνα και μετά την αποτυχία του να δημιουργήσει κάτι εδώ, μεταναστεύει μαζί με άλλους συμπατριώτες του αρχικά στη Γερμανία, μετά στην Αφρική και ακολούθως στην Αυστραλία.

Τις περιπέτειες και τις αγωνίες των ανθρώπων αυτών και κυρίως αυτών που δε θα ξαναγυρίσουν στον τόπο τους, περιγράφει αυτό το βιβλίο. Αναφέρεται, δηλαδή, στην εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση των Ελλήνων κατά τη μετακατοχική περίοδο της χώρας μας.