Το βιβλίο απεικονίζει την πραγματικότητα. Δεν είναι φαντασία ή μύθος. Πρόκειται για τη ζωή τριών κοριτσιών, που η συγγραφέας ένωσε τα βιώματά τους, ενσωματώνοντάς τα σε μία ηρωίδα. Αποτυπώνει την ωμή αλήθεια, αυτήν που δεν θέλουν να δουν οι άνθρωποι, ή δεν μπορούν να δουν. Ίσως γιατί είναι ίδιοι με τη Μέδουσα, που πέτρωσε Ζωές.
Σε μια κοινωνία που στηρίζει την ύπαρξή της στο ξέσκισμα της σάρκας του διπλανού της, τίποτε δεν είναι ικανό να εντυπωσιάσει τους θύτες και τα θύματά της. "Τα έχουν δει όλα", ζώντας σε περίοδο ανυπαρξίας κάθε είδους ηθικής, αρχών, προτύπων, ευαισθησίας και καλοσύνης. Τα πάντα έχουν καταρρεύσει στα απλοϊκά μας μάτια, διαπιστώνοντας πως κυρίαρχοι στόχοι αυτής της κοινωνίας είναι η απληστία, ο εύκολος πλουτισμός, η κάθε μορφής πορνεία, η αλαζονεία σε κάθε μορφής εξουσία, η διασπορά της "συνωμοσίας", η συνενοχή, η παντελής αδιαφορία, η σήψη και η διαφθορά κυριαρχούν... και... και... και...

Όλα αυτά είναι δίπλα μας. Δεν εντυπωσιάζουν, γιατί κάποιους δεν τους έχουν αγγίξει. Με το άγγιγμα, όμως, μιας "Μέδουσας" στο πετσί του καθενός τα πάντα αλλάζουν. Πετρωμένος από τα συμβάντα γύρω του, αναρωτιέται αν μέσα απ' αυτή την παχύρρευστη λάσπη είναι δυνατόν να απεγκλωβιστούν λευκά περιστέρια. Ένδειξη ελπίδας για το μέλλον. Πετρωμένος, αναρωτιέται ο άνθρωπος γεννιέται με συγκεκριμένο χαρακτήρα ή διαμορφώνεται στην πορεία από τα συμβάντα της ζωής του. Αναρωτιέται γιατί συμβαίνουν όλα αυτά, γιατί ο άνθρωπος ξεσκίζει τις σκάρκες του διπλανού του, καθιερώνοντας το ως τροφή για να στηρίξει την ύπαρξή του.