'Μήτε ο θάνατος μπορεί να μπει ανάμεσά μας
αγάπη που ορκίστηκε χρυσό... στα όνειρά μας...
Έλα απόψε στ' όνειρο κι όρκο θα κάμω πάλι
μη δείς στα μάθια δάκρυα αγάπη μου μεγάλη...
Δεν είναι που χωρίσαμε ...έτσι θελε η Μοίρα
μα είναι που παράταση του χρόνου δεν επήρα...
Τί ζήτησα...;Του φεγγαριού κοντά μου να σε φέρει
μ'αλλάργεψε και χάθηκε αγαπημένο ταίρι...
Ορκίστηκα να σ' αγαπώ σ'όποια ζωή κι αν πάω
με όποια μορφή κι ανε βρεθώ...θα σε α ν α ζ η τ ά ω .''