Στα δεκατέσσερά της, η Τερτλ Άλβεστον, περιφέρεται στα δάση κατά µήκος της ακτής της Βόρειας Καλιφόρνια. Τα ποτάµια, οι λιµνούλες που σχηµατίζει η παλίρροια, τα βραχώδη νησάκια είναι τα στέκια, οι κρυψώνες, τα καταφύγιά της. Μπορεί να περιπλανιέται χιλιόµετρα ολόκληρα. Όµως, ενώ ο φυσικός κόσµος γύρω της είναι αχανής, το προσωπικό της σύµπαν είναι στενό, ασφυκτικό, επικίνδυνο. Η Τερτλ έχει µεγαλώσει µέσα στην αποµόνωση µετά τον θάνατο της µητέρας της, υπό την απόλυτη κυριαρχία του πατέρα της, ενός µονοµανούς αντισυστηµικού που προετοιµάζεται για την επερχόµενη περιβαλλοντική καταστροφή, ενός άντρα µε εντυπωσιακή ευγλωττία που εντελώς απρόβλεπτα γίνεται βίαιος και τροµακτικός.

Η ζωή της Τερτλ περιορίζεται στο σχολείο, όπου όχι µόνο δεν καταφέρνει να δηµιουργήσει φιλίες αλλά συστηµατικά αποµακρύνει οποιονδήποτε επιχειρεί να την πλησιάσει, στις συναντήσεις µε τον γέρο παππού της και στις νύχτες που περνάει µε τον διαταραγµένο πατέρα της. Και τότε η Τερτλ συναντάει τον Τζέικοµπ, ένα λίγο µεγαλύτερό της αγόρι, που περνάει τον καιρό του κάνοντας αστεία και καταστρώνοντας απίθανα σχέδια για τη σωτηρία του κόσµου, περιτριγυρισµένος από φίλους και τη στοργική του οικογένεια. Δεν µοιάζει µε κανέναν απ’ όσους έχει ως τότε συναντήσει και αντιπροσωπεύει την κοινωνία που ο πατέρας της χλευάζει και περιφρονεί. Σιγά σιγά, η Τερτλ αντιλαµβάνεται ότι υπάρχει ένας άλλος κόσµος γύρω της και ότι η ζωή της στο σπίτι δεν είναι ούτε ασφαλής ούτε βιώσιµη.

Η "Απόλυτη αγάπη µου" είναι ένα σπουδαίο, θαρραλέο και συγκινητικό µυθιστόρηµα που σηµατοδοτεί το ξεκίνηµα ενός εξαιρετικού νέου συγγραφέα.