ΧΑΡΤΗΣ ΤΗΣ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑΣ

Από τον έρωτα περνάμε στον ύπνο. Άσπρα σεντόνια
Μ' ένα ανεξιχνίαστο άρωμα που εγκαταλείπει πάνω τους
Το σχήμα ενός σώματος· το σχήμα που πρέπει να έχει ένα
σώμα
Το ευάλωτο.
Ποιο είναι αυτό το σώμα; Αυτό το περίγραμμα
στα σεντόνια
Αυτές οι δόκιμες ρυτίδες που ενοικιάζει η νεότητα
Οι πτυχές που επεμβαίνουν στα χάδια
Κι εκείνες οι υγρές κηλίδες που στενογραφούν
Την ασυναρτησία της τελειότητας -
Δε μας ανήκει το σώμα μας. Τα σώματα ανήκουν στον έρωτα
Που τα συντρίβει, ανίκανος να καταλάβει
Πώς γίνεται τόσες πεινασμένες αυταπάτες
Να τρέφουν την πραγματικότητα. Από τον έρωτα περνάμε
στον ύπνο
Κι από τον ύπνο στο θάνατο. Κάποιο άρωμα μάς αλλοιώνει
Και μένουμε χωρίς σχήμα, διάφανοι, ανεπανόρθωτοι.