"Η εξοικονόμηση όπλων και οπλοπολυβόλων, οι επαφές των κατοίκων των χωριών μεταξύ τους, για να οργανώσουν από κοινού μέτωπο κατά παντός επιδρομέα, αποτελούν τη βασική φροντίδα των υπευθύνων, που στο μεγαλύτερο ποσοστό ήταν ιερείς και διδάσκαλοι. Αυτοί πρώτοι στις διώξεις, στις φυλακίσεις και σε άλλα μαρτύρια, πρώτοι και σε κάθε αγωνιστική προσπάθεια του τόπου για την εθνική του αποκατάσταση. Οι ίδιοι γεμάτοι με πίστη για τη συμμαχική νίκη και το μεγάλωμα της πατρίδος Ελλάδος, μετέδιδαν την πίστη αυτή και στους αγνούς κατοίκους των χωριών, οι οποίοι με χαρούμενη διάθεση και ζήλο αναλάβαιναν να υποστούν κάθε θυσία".