Όταν ξύπνησα σήμερα το πρωί, γαργάλησα την κοιλίτσα του Ποντικούλη. Μα ο Ποντικούλης δεν κουνήθηκε...
Οι Haris και Ormerod χειρίζονται με μεγάλη ευαισθησία το λεπτό θέμα της πρώτης συνάντησης ενός παιδιού με το θάνατο ενός αγαπημένου ζώου. Επιπλέον, οι μικρές αισιόδοξες λεπτομέρειες στην εικονογράφηση (οι παντόφλες-ποντικάκια του αγοριού, ένα πάνινο ποντικάκι-παιχνίδι) προσφέρουν μια χαραμάδα ελπίδας, ενώ η σταθερότητα και η συνέπεια στη σκιαγράφηση των ηρώων, ειδικά στο σημείο όπου το παιδί-αφηγητής αναζητά παρηγοριά στους γονείς του, καθησυχάζουν τους μικρούς αναγνώστες δημιουργώντας τους μια αίσθηση ηρεμίας.