Οι άνθρωποι κινούνται σε παράλληλες πορείες γυρεύοντας να συναντηθούν με άλλους ανθρώπους, με την ψυχή τους. Η μαγική, μυστική γλώσσα της ποίησης αποτελεί το ένα μέσο για αυτήν τη συνάντηση.

Μέσα από τα 34 ποιήματα της συλλογής "Αλγοδοχείο", σμιλευμένα από τη Μονσούλ της Ανδαλουσίας έως τα καλντερίμια της Κομοτηνής, ο δημιουργός αναζητά να προσδιορίσει έναν ορίζοντα και στη συνέχεια να τον μοιραστεί με τον αναγνώστη. Αν αυτή η μοιρασιά βοηθήσει ένα χαμόγελο να σχηματισθεί ή ένα δάκρυ να γεννηθεί, θα έχει νικήσει για μια στιγμή την απόσταση που μας χωρίζει.

Δείγμα γραφής:

ΑΙΣΘΗΣΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ

Και μόλις άγγιξες τις χορδές
της ψυχής μου
απλώθηκε μια γλυκιά, νεκρική ησυχία
στις υπόλοιπες αισθήσεις μου.

Γι' αυτό σου λέγω
κάτι τέτοιες νύχτες
που η μνήμη αποκτά γεύση
δεν είμαι εγώ που γράφω,
αλλά αυτός που γράφεται.