Νύχτα... Γεμάτη εκπλήξεις τα σκοτεινά μονοπάτια της. Κρύφτηκα στην αγκαλιά της παρασύροντάς με σε κόσμους ήσυχους αλλά και επικίνδυνους. Κάτω από το φως των άστρων κοιμήθηκα και ξύπνησα. Με αγάπησε και την αγάπησα, με μόρφωσε και μου έδειξε την αλήθεια. Γένους θηλυκού, που από τη μια σε παρασύρει και από την άλλη σε βουτά στις παγίδες της. Το φεγγάρι και τα αστέρια με οδήγησαν, σαν μεγαλύτερα και αρχέγονα αδέλφια μου, σε παιχνίδια ομαδικά αλλά και μοναχικά. Την άκουσα να πονά, να δακρύζει, να γελά δυνατά, να φωνάζει με τα λάθη μου και να τρελαίνεται όταν έλειπα μακριά της. Άπλωσε τα πέπλα της πάνω μου και μ' έκανε αόρατη στον πόνο. Ξενύχτησε μαζί μου λέγοντας μου παραμύθια για όλους εκείνους που βάφτισε παιδιά της. Θέτω τα εξής ερωτήματα για τον καθέναν σας ξεχωριστά.
Άκουσες τα παράπονα της;
Τις αδικίες της;
Τα αληθινά αισθήματα της;
Τις σειρήνες που τραγουδούν γι' αυτή;
Ακούς το ξύπνημα της νύχτας;

Τα ποιήματα της πρωτοεμφανιζόμενης στο χώρο της ελληνικής ποίησης Κοραλί Μπαρμπέν, είναι ποιήματα δουλεμένα, με μια πρωτοτυπία που προσπαθεί να ξεπεράσει την δυσκολία των λέξεων και τα καταφέρνει με δυναμικό τρόπο, χωρίς ωστόσο να χαθεί ο λυρισμός που τα διαπνέει.