Το βιβλίο "Ακουμπισμένη στα όνειρα μας η ζωή" περιλαμβάνει 73 ποιήματα. Ποιήματα νοσταλγικά, ρομαντικά, τρυφερά, αλλά και ποιήματα στοχαστικά, σαρκαστικά, καταγγελτικά.

Ο Νίκος Ζώρης, μέσα από μια περιδιάβαση στην κοινωνία και τη ζωή, μιλάει για πράγματα που συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά και σχεδόν σε όλους μας. Άλλοτε με στοχαστική μελαγχολία, άλλοτε με σαρκαστική ειρωνεία, άλλοτε με βαθύτατη αυτογνωσία, ξεψαχνίζει όλες τις όψεις της ζωής αναζητώντας την αλήθεια, ψάχνει τον χαμένο παράδεισο της καρδιάς, του νου και της ψυχής, αναφέρεται σε οράματα, χίμαιρες και προσδοκίες, ξετυλίγει το κουβάρι της μνήμης, καταδύεται στα βάθη της ψυχής μέσα απ' τις ανθρώπινες σχέσεις, τις ανθρώπινες συμπεριφορές, τα θρυμματισμένα όνειρα και καταγράφει τις αγωνίες, τις επιθυμίες και τα πάθη των ανθρώπων, αποκαλύπτοντας και το προστατευτικό περίβλημα των ψευδαισθήσεων.

Άλλοτε με θλιμμένη ρέμβη κι άλλοτε με πικρό αναλογισμό, προσπαθεί ν' αναδείξει το μάταιο, το ανικανοποίητο, το εφήμερο, το απραγματοποίητο, το ιδεατό. Κι αφημένος στη δική του προσμονή, αναζητά ένα ιδανικό για να πιαστεί απ' αυτό, σε καιρούς δύσκολους, δυσοίωνους και σκοτεινούς, όπως είναι οι σημερινοί.

Ποίηση που κινείται ανάμεσα στον λυρισμό και τον στοχασμό, γραφή έντονα εξομολογητική, στίχοι που περιέχουν αισθησιασμό, αλλά και ρεαλισμό.

Ποιήματα που σου ξυπνούν όνειρα και προσδοκίες, μυρωδιές και ήχους, συναισθήματα και αναμνήσεις.