...η σημερινή κοινωνία δεν ψάχνεται πέρα από το εφήμερο και το προσωπικό, δεν συζητάει πέρα από το επιφανειακό, δεν αντιδρά παρά μόνο υστερικά -υστερικά με όλη τη σημασία της λέξης, δηλαδή βραχύβια, σπασμωδικά, πανικόβλητα και πολλές φορές άνευ λόγου-, ενώ αντιθέτως ανέχεται σχεδόν τα πάντα, δίχως όρια βάζει στο ίδιο τσουβάλι αξίες και αθλιότητες, ισοπεδώνει με απίθανη ευκολία ανθρώπους και συμπεριφορές, δείχνει να μην αγωνιά για το πού πάει συλλογικά. Είναι χιλιοειπωμένο, αλλά νομίζω πέρα για πέρα αληθινό. Το "εγώ" έχει αντικαταστήσει το "εμείς". [...] ...Στον προφορικό λόγο έχουμε την κλεψύδρα του χρόνου, στα άρθρα, τον αριθμό των λέξεων. Στις τριακόσιες λέξεις, λοιπόν, όπως υποδηλώνει και ο υπότιτλος στο εξώφυλλο του βιβλίου, θα βρείτε τις σκέψεις, τις απόψεις και τις θέσεις μου για όλα αυτά, πότε με πικρόχολο χιούμορ και πότε με έντονη πολεμική. Πεποίθησή μου είναι ότι χρειάζεται να προχωρήσουμε σε ρήξεις με τις αγκυλωμένες νοοτροπίες και τις συντηρητικές πολιτικές, οφείλουμε ν' αναζητήσουμε με θάρρος και τόλμη νέες ιδέες για να βγούμε από το τέλμα, για να αντιμετωπίσουμε παλιά και νέα προβλήματα αλλά και για να περιφρουρήσουμε και να επεκτείνουμε τις κοινωνικές κατακτήσεις. Αξίζουμε μια δυναμική και όχι μίζερη Ελλάδα, μια καλύτερη και δυνατή Ευρώπη, έναν πιο όμορφο και ειρηνικό κόσμο...