Το μυθιστόρημα «Αικατερίνη Καραμάνου» είναι το δεύτερο βιβλίο του Αλέκου Χ. Κορτσάρη κι έρχεται δύο χρόνια ακριβώς, μετά την εμφάνιση της συλλογής διηγημάτων «Αυθημερόν».
Ο ίδιος ο συγγραφέας το χαρακτηρίζει ως ένα μυθιστόρημα του καιρού μας, όχι μόνο γιατί εκτυλίσσεται στις μέρες μας, αλλά κυρίως γιατί είναι έντονη, σε πολλά σημεία, η επίδραση του πολιτικού κλίματος στην εν γένει ζωή των ηρώων του. Επηρεάζει, ανεπαίσθητα, ακόμη και την ερωτική τους ζωή. Παρόλα αυτά κυρίαρχο στοιχείο παραμένει η άδολη αγάπη της Αικατερίνης για τον Φίλιππο, που συμπληρώνει κάπου είκοσι χρόνια και που ο συγγραφέας αφήνει να διαφανεί ότι θα συνεχίσει κι άλλο. Διά βίου.
Όπως, διά βίου, φαίνεται ότι όλοι οι ήρωες θα συνεχίσουν να αγαπούν την Ελλάδα, χωρίς να κρύβουν την εθνικοφροσύνη τους. Τα ιταμά σχόλια και οι λοιδορίες των κρατούντων, τους αφήνουν αδιάφορους. Είναι όλοι τους μεγαλοϊδεάτες. Κοιτάζουν προς την Πόλη.