Εφόσον υπάρχουν πάντα άνθρωποι που αποδίδουν στον αριθμό 666 βαρυσήμαντο νόημα, η έρευνα γύρω από τις καταβολές και το μέλλον του δεν μπορεί να εκλείψει. Είναι άλλωστε ενδεικτικός ο τρόπος με τον οποίο ο αριθμός αυτός επανέρχεται, με τη μία η την άλλη ευκαιρία, στην επικαιρότητα, απρόβλεπτα και απειλητικά. Στην "Αποκάλυψη" του Ιωάννη, που τον κατέστησε ευρύτατα γνωστό -και πιθανότατα τον έπλασε για πρώτη φορά- προαναγγέλλει, με τον τρόπο του, ούτε λίγο ούτε πολύ, τη συντέλεια του κόσμου. Κρυπτογραφεί το όνομα ενός θηρίου, η εμφάνιση του οποίου αναμένεται 42 μήνες πριν από τη χιλιετή βασιλεία του Ιησού Χριστού. Οι αναγνώστες της Αποκάλυψης, ευσεβείς και ασεβείς, συμφωνούν ότι ο αριθμός του θηρίου είναι ένα κλειδί. Μόνο που το κλειδί αυτό μεταπλάθεται ανάλογα με το χέρι που το κρατά. Έτσι, ο ίδιος ο χαρακτήρας του συγγράμματος κρίνεται από τον αναγνώστη - μαζί και η αξία του. Το μόνο που παραμένει σταθερό είναι το παιχνίδι του Ιωάννη που εναλλάσσει έναν άνθρωπο με ενα θηρίο και ένα όνομα με έναν αριθμό. Που μετασχηματίζει δηλαδή σε ένα καθοριστικότερο επίπεδο μια περιγραφή σε μια ιδέα περιγραφής, εφόσον στο τέλος οι αναγνώστες ξεχνούν τη μορφή του θηρίου και δεν θυμούνται παρά τον αριθμό του. Εδώ εντοπίζεται ίσως το πιο περίεργο και ενδιαφέρον χαρακτηριστικό της "Αποκάλυψης". Μονολότι εμφανίζεται ως δράμα και προφητεία, μεταφέρει τον αναγνώστη από μια τάξη εικονική και φαντασιακή σε μια τάξη καθαρώς συμβολική. Με την ιδιότητά της αυτή, η "Αποκάλυψη" μπορεί να διαβαστεί ως ύμνος του γραπτού λόγου, αφήνοντας τον περίφημο αριθμό της να παραπέμπει γενικώς στη λειτουργία των βιβλίων. Στην προκειμένη περίπτωση στους 666 τίτλους των εκδόσεων Άγρα.