Βασίλι Αντρέγιεφ (1889-1941). Διηγηματογράφος, θεατρικός συγγραφέας. Άδικα λησμονημένος. Είναι κι αυτός ένας από τους συγγραφείς που "επέστρεψαν" στους αναγνώστες τα τελευταία χρόνια. Με πλούσια όσο και μυστηριώδη βιογραφία. Από το 1924 μέχρι το 1937 εξέδωσε τουλάχιστον δώδεκα συλλογές διηγημάτων, που τον έκαναν δημοφιλή. Γνώρισε τη δόξα και σαν θεατρικός συγγραφέας του έργου "Φοξτρότ", που παιζόταν με μεγάλη επιτυχία τη δεκαετία του '20 στο Πετρογκράντ. Μια μέρα του Δεκέμβρη του 1941 έφυγε από το σπίτι του, και δεν επέστρεψε ποτέ. Από τότε χάθηκαν τα ίχνη του. Πολύ λίγα στοιχεία της ζωής του είναι γνωστά. Πήρε μέρος στην Επανάσταση του 1905, και προσπαθώντας να καλύψει κάποιο φίλο του, που μοίραζε προκηρύξεις, σκότωσε έναν χωροφύλακα. Πιάστηκε και εξορίστηκε για μερικά χρόνια στην περιοχή Τουρουχάνσκι, όπου βρισκόταν τότε εξόριστος και ο μπολσεβίκος Ιωσήφ Στάλιν. Φημολογείται μάλιστα ότι δάνεισε στον Στάλιν το παλτό του, κι όταν αργότερα, το 1937, πεινούσε, επειδή το κράτος του είχε στερήσει το μοναδικό πόρο ζωής -την έκδοση των βιβλίων του- θυμήθηκε το παλτό κι έγραψε στον Στάλιν. Λένε πως η υπενθύμιση δεν χαροποίησε καθόλου τον Στάλιν. Τα διηγήματά του αναφέρονται στη ζωή του περιθωρίου και του υποκόσμου πριν και μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση. Είναι οι άνθρωποι με την αταξική συνείδηση, που βρέθηκαν ξαφνικά στη δίνη των κοινωνικών αλλαγών. Τα διηγήματά του αντανακλούν επίσης τα γεγονότα της Επανάστασης και του Εμφυλίου. Ο Αντρέγιεφ έδωσε τη δική του αυθεντική μαρτυρία της εποχής, με τον δικό του πρωτότυπο τρόπο γραφής.