Ποιητής του 6ου αιώνα μ.Χ., ανώτερος υπάλληλος στην Κωνσταντινούπολη· το αξίωμα του σιλεντιάριου (του τελετάρχη του παλατιού) του παρείχε το δικαίωμα να επιβάλλει τη σιωπή κατά την παρουσία του αυτοκράτορα. Αφιέρωσε στον Ιουστινιανό μια περιγραφή της Αγίας Σοφίας (Έκφρασις του ναού της αγίας Σοφίας), γραμμένη σε δακτυλικούς εξάμετρους στίχους, έπειτα δε συνέθεσε και την "Έκφρασιν του άμβωνος" του ίδιου ναού. Στην "Παλατινή Ανθολογία" σώζονται 78 επιγράμματά του, τα περισσότερα παιγνιωδώς αλλά και τολμηρώς ερωτικά. "Η επιγραμματική ποίηση του Παύλου Σιλεντιάρου", σημειώνει ο Μοντανάρι, "διακρίνεται για τη μουσικότητα του στίχου και την κομψότητα με την οποία χειρίζεται τους δημιουργούς του παρελθόντος, όπως τον Φιλόδημο, τον Λεωνίδα, τον Οράτιο και τον Οβίδιο, από τους οποίους αντλεί εντάσσοντας τα δάνεια στοιχεία σε νέα συμφραζόμενα".