Γάλλος ποιητής, πεζογράφος και θεατρικός συγγραφέας (Sisteron, Κάτω Άλπεις, 1843 - Antibes, 1896). Σπούδασε φιλολογία και φιλοσοφία στη Sisteron και στην Aix-En-Provence και εργάστηκε για λίγο στην εκπαίδευση, μέχρι να σημειωθεί η πρώτη του επιτυχία στο θέατρο ("Pierrot heritier", 1865). Την ίδια χρονιά γνωρίζεται με τον ποιητή Alphonse Daudet, με τον οποίο θα συνδεθεί με μακριά φιλία, και αρχίζουν να δημοσιεύουν μαζί μερικές νουβέλες στα ένθετα της εφημερίδας "L’ Evenement" με το διπλό ψευδώνυμο Marie-Gaston (Daudet-Arene), δανεισμένο από τον Balzac. Όταν τα κείμενα αυτά, όμως, εκδίδονται αργότερα σε βιβλίο ("Lettres de mon moulin", 1869), το όνομα του Arene δεν αναφέρεται καθόλου. Ωστόσο, η συμμετοχή του στις νουβέλες "La chevre de Monsieur Seguin", "L’elixir du Reverend Pere Gaucher" και "Le sous-prefet aux champs", είναι σήμερα επιβεβαιωμένη. Συμμετέχει στον πόλεμο του 1870 με τον βαθμό του λοχαγού, και το 1884 παρασημοφορείται. Στο θέατρο, παρουσιάζονται τα θεατρικά του έργα "Les comediens errants" (1873), "L’hote" (1875), και "Le Char" (1877, που συνυπογράφει επίσημα με τον Α. Daudet). Το Παρίσι τον έλκει αλλά και τον καταπιέζει "νιώθω σαν εξόριστος εδώ", γράφει σ' ένα φίλο του- , επιστρέφει στη Sisteron για να πεθάνει, τελικά, στην Antibes, το 1896, σ' ένα δωμάτιο ξενοδοχείου. Τα πιο σημαντικά έργα του είναι: "Jean des Figues" (1870, ξανατυπώθηκε το 1876 με τίτλο "La gueuse parfumee" - "Το αρωματισμένο πανωφόρι"), "Contes de Noel" ("Χριστουγεννιάτικες ιστορίες", 1879), "Au bon soleil" ("Κάτω απ' τον ήλιο", 1881), "Paris ingenu" (1882), "La Chevre d’or" ("Η χρυσή κατσίκα", 1884), "Domnine" ("Ντομνίν"), "Vingt jours en Tunisie" ("Είκοσι μέρες στην Τυνησία", 1884), "Contes de Paris et de Provence" ("Ιστορίες του Παρισιού και της Προβηγκίας", 1887), "Le Midi bouge" (1891), "Des Alpes aux Pyrenees" ("Από τις Άλπεις στα Πυρηναία", 1891), κ.ά.