Ο Νικόλαος Γ. Φιλιππίδης γεννήθηκε στη Βωλάδα Καρπάθου, το 1912. Εκεί παρακολούθησε τα μαθήματα των τριών τάξεων του δημοτικού σχολείου. Με μητέρα και αδέλφια μετανάστευσαν στη Μικρά Ασία (Αϊδίνι) το 1921, όπου ο πατέρας ήταν ήδη εγκατεστημένος. Στο Αϊδίνι παρακολούθησε τα μαθήματα της δ΄ δημοτικού. Με την οικογένεια του επέστρεψε (δεκάχρονο προσφυγόπουλο) στην Ελλάδα το 1922. Συνέχισε και ολοκλήρωσε τα εγκύκλια μαθήματα, του τότε σχολαρχείου και του τότε τετρατάξιου γυμνασίου, στον Πειραιά και την Αθήνα αντίστοιχα. Το 1931 γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, απ' όπου έλαβε το πτυχίο το 1936. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του εργάστηκε ως φωτορεπόρτερ στην Αθήνα. Το 1937 μετανάστευσε στο Άγγλο-Αιγυπτιακό Σουδάν. Στο Χαρτούμ προσελήφθη και υπηρέτησε στην αγγλική εταιρία Contomichalos darke Co (1929) Ltd (1937-1942). Υπήρξε συνιδρυτής και συνεταίρος της εμπορικής εταιρίας Ν. Ε. Neophytos & Co. (1946-1958). Εχρημάτισε μέλος της Εφορείας των Εκπαιδευτηρίων της Ελληνικής Κοινότητας του Χαρτούμ (1950-1956). Υπηρέτησε στην πολιτοφυλακή του Χαρτούμ, την Sudan Auxiliary Defense Force (1942). Επαναπατρίσθηκε για οριστική εγκατάσταση στην Ελλάδα (1958) και διέμεινε στη Νέα Σμύρνη (1958-1997). Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Βωλαδιωτών Αθηνών "Η Παναγία η Πλαγιά". Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Ουρανίας Κουσουρελάκη - Σεβαστοπούλου (1965-1970). Διετέλεσε πρόεδρος της Ενώσεως "των εκ Σουδάν Ελλήνων", Αθηνών, επί 22 συναπτά έτη (1975-1997). Επέστρεψε στα γενέθλιά του, τη Βωλάδα, Καρπάθου, το 1997, όπου και διαμένει έκτοτε.